Tedaviler

Şizofreni

Şizofreniyi, en temelde kişinin gerçeklik algısında görülen bozulmalarla seyreden; beyinde dopamin adlı nörotransmitterin artışı ile karakterize kronik bir hastalık olarak tanımlayabiliriz. Şizofreni hastalığının ortaya çıkışında genetik yatkınlık ve stres gibi psiko-sosyal faktörlerin birlikte rol aldığını göstermiştir. Şizofreni hastalığının belirtilerini iki başlık altında toplayabiliriz; negatif ve pozitif belirtiler. Negatif belirtilerde içe kapanma; bilişsel, duygusal ve davranışsal süreçlerin azalarak sınırlanması, öz bakımda azalma veya kayıp, amaçsızlık ve isteksizlik görülmektedir. Pozitif belirtilerde gerçekle uyumlu olmayan düşünceler (sanrı/hezeyan) ve bu düşüncelere olan koşulsuz inanç, paranoya, gerçek dışı işitsel, görsel veya koku varsanıları (halisünasyon), dağınık ve/veya bağlamdan kopuk konuşma ve davranış ya da katatoni mevcuttur. 

Tedavide hastaların gerçeklik algılarındaki bozulmalar ilaç tedavisi ve tıbbi müdahale ile dengeye ulaştırılmaya çalışılır, en temelde “insana dair” olan süreçlerin; yaşama karışma, sosyalleşme, damgalamanın etkileri, yeni baş etme yolları, ihtiyaçlarının farkına varma, sorumluluk alma, amaç edinme, anlam katma, harekete geçme, güven, ilişki kurma ve daha birçok varoluş yönünün düzenlenmesine yardımcı olan psikoterapiden yararlanılmaya çalışılır. Sosyal destek, psikoterapi ve nitelikli ilişkilere sahip olmanın da alevlenme dönemlerinin azalması ve hastaların işlevselliğini arttırdığı kanıtlanmıştır.